Nieuwe politiek

Brainstorm

N.a.v. Eddy Terstall, ASPNederland, Wim van der Vlis

In reactie op een draadje op Twitter. De situatie:
De ASP (Atheïstisch Seculiere Partij) heeft de grondslagen gepubliceerd en zoekt aanhang. Eddy en Wim vinden het idee sympathiek maar geloven verschillend in het nut van een nieuwe partij.
Rechts heeft een interessante maar moeilijk vervolg te geven bijeenkomst gehad, de Nederlandse Leeuw. Links gaat samen met diverse moslims en linksradicalen demonstreren tegen fascisme en discriminatie, maar vooral tegen Annabel Nanninga van FvD, die van beide vals beschuldigd wordt.

De uitgangspunten van de ASP klinken prima, links is door de mand gevallen, en het moet ergens beginnen. Maar voorlopig denk ik zoals Wim van der Vlis, enigszins sceptisch. Ook Monasch is het niet gelukt. (Latere aanvulling: En ook Eddy zal de nodige tegenwind krijgen als één van de boegbeelden van Vrij Links.)

Mijn idee is dat je misschien eerst echt een intellectuele beweging moet worden met een duidelijk gezicht, ook op controversiële punten (islam, milieu, economie, kritiek op het huidige links en rechts).

Ik zou het liefst een brede overleg-beweging willen die niet meteen zelf een partij is. Het overleg kan misschien samen met de Ned. Leeuw. (Het gaat me vooral om de overlegstructuur, het gespreksplatform.)
Je zou een laagdrempelige communicatievorm moeten hebben, open voor ieder maar wel met structuur om tot conclusies te komen. Bijvoorbeeld gesprekken (on line maar ook fysiek, kleinschaliger en frequenter dan bij de Ned. Leeuw), vervolgens conclusies (blogs, stemmingen, kritieken op de politiek en statements).

Je zou daarbij gebruik kunnen maken van een computerprogramma waar ik langer over loop te fantaseren, waarbij deelnemers zelf stellingen kunnen inbrengen, en waarderingen van 1-10 daarop (of geen oordeel, waardoor de stelling focus verliest en van de lijst verdwijnt). Dat zou per stelling een draagvlak-indicatie opleveren, en electronische clustering van de meningen (graphs). Op basis van die clustering zou je dan subgroepen kunnen maken (de leeuwen/anti-identity-warriers, de atheïsten/islamcritici, de milieuactivisten) en partijen met partijprogramma´s kunnen oprichten waarbij het gezamenlijke overleg blijft bestaan.

Zo’n systeem zou misschien ook ooit de landelijke stemmingen kunnen vervangen. Eens in de vier jaar een enkele stem uitbrengen op één partij steekt wat povertjes af bij de huidige digitale mogelijkheden om de mensen om hun mening te vragen.

N.a.v. het Filosofisch Kwintet (Uitholling van het publieke debat), 22 juli 2018

Deze keer was één van de thema’s dat we weer meer eigenaar moeten worden van de eigen data. Dat heb je niet zomaar voor elkaar, maar je kunt wel een omgeving maken waar dat het geval is. Dit naar aanleiding van zorg over zelflerende algoritmes bij de sociale media, waardoor iedereen in een eigen bubble wordt geplaatst.

Net als in het voorgaande stukje denk ik opnieuw dat een programma waarin je de eigen ideeënwereld kunt beheren via scores op thema’s, nuttig zou kunnen zijn. Zo’n programma zou op diverse niveau’s van nut kunnen zijn: bij communicatieplatforms zoals hiervoor geschetst (digitaal of fysiek), op globaler niveau (landelijk zou het verkiezingen kunnen vervangen), of zogenaamd op “wereldschaal” zoals bij sociale media.

Voorwaarde zou hoe dan ook moeten zijn dat de enige die over de data gaat jijzelf bent.

• Gevaar is dat bij gebruik zoals hiervoor geschetst de data openbaar zouden kunnen worden. Openbaarheid wil je slechts van het geanonimiseerde beeld van de meningsvorming op bepaalde punten. Herleidbaarheid tot een persoon zou heel gevaarlijk kunnen zijn, zeker bij gebruik bij verkiezingen wil je dat duidelijk niet. En als je ziet wat nu al de commerciële waarde is van gegevens van sociale netwerkdata moet er heel goed nagedacht worden over de benodigde niveaus van beveiliging.

• Een profiel-achtig openbaar deel zou echter ook heel prettig kunnen zijn. Je kunt op eenvoudige wijze helder maken waar je staat en wat je belangrijk vindt. Prettig om je te positioneren, en om het publieke debat te sturen en te overzien.