Reactie op Marcouch (JOOP)

Bijdrage aan JOOP

Gisteren (10 december 2016) heb ik bij JOOP.nl gereageerd op een bijdrage van Ahmed Marcouch (Weg met dat gif van Wilders), waarmee ik het niet eens was.

Er zijn intussen 37 reacties geplaatst. Mijn inbreng stond eerst lang in de wacht met de tekst “Uw reactie moet goedgekeurd worden”, maar intussen is die verwijderd.
Dan verwijs ik maar hierheen via Twitter. Te uwer beoordeling. Is het echt zo slecht of erg?

Mijn bijdrage:

Wat een slap gejeremieer. Natuurlijk was dat ‘minder minder’ weinig fijnbesnaard. Maar het primaire gif is de islam, die minstens sinds Rushdie constant zeer negatief in het nieuws is. Wilders reageert daar alleen maar op. Die jongens waar jij zo plichtmatig ook boos op bent hebben bijna zeker een moslim-achtergrond. Zonder islam was Wilders een brave huisvader, tevreden achter een onderhoudend krantje.

Vroeger las je het nieuws omdat je geïnteresseerd was in de wereld, kunst en wetenschap. Nu ben je driekwart van de tijd kwijt aan wat er nu weer aan ellende is veroorzaakt door die kutreligie, of aan geklaag van de zich misdragende aanhangers daarvan. Die zielige Marokkaans-Nederlandse vaders en moeders hebben zelf het gif van de respectloosheid en onverdraagzaamheid gezaaid, van het wij-zij, inherent aan hun godsdienst. En dan leuteren over aangetaste wortels, en opkomen voor elkaar, verbinding. En ondertussen discriminatie als het primaire kwaad zien, in plaats van dat echte gif, die ontwrichtende godsdienst. Terwijl geloof een keuze is waarop je iemand mag aanspreken, net als op wangedrag. Discriminatie is nauwelijks een probleem in Nederland, tenzij het om echt overlast gevende groepen gaat, of om de islam.

Het gaat niet beter worden door discriminatie van een overlast gevende groep te bestrijden. Het gaat alleen maar beter worden door geen overlast meer te geven en echt mee te doen. En laat die overlast, opdringerigheid, wereldvreemdheid en zelfs terreur nu net core-business zijn van de islam, die echt totaal op de schop moet om net als “gewone” godsdiensten hoogstens argwanend en meewarig te worden bekeken, maar niet meer buitengesloten.

”